کد مطلب:124461 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128
عذاب دوزخیان
[72]-308- دیلمی می گوید:[امام] حسن علیه السلام فرمود:
خداوند متعال زنجیرهای آتشین را از ناتوانی خود به گردن دوزخیان نیفكند، بلكه تا چون شعله های آنان خاموش شد، آنان را در قعر دوزخ ته نشین كند. سپس از هوش رفت و چون به هوش آمد، فرمود:ای فرزند آدم! نفس خود را دریاب! كه آن، یكی بیش نیست؛ اگر نجات یابد، رستگار شده ای و اگر هلاك شود، رستگاری دیگران تو را سود ندهد. [1] .
[73]-309- ابن شهرآشوب می گوید:این اشعار از حسن بن علی علیه السلام است:
ناخالصی [و ناگواری] ایام را رها كن [و غم مخور]، كه خالصی [و گوارایی] آن نیز عهده دار روزهای شادی گذرا و فناپذیر است، و چگونه روزگار فریب دهد كسی را كه میان او و شب ها [ی رنج و مرگ] تجربه های قطعی وجود دارد؟!
و فرمود:
بگو به كسی كه در سرای ناپایدار اقامت دارد، زمان كوچ كردن [و سفر آخرت] فرارسید، با دوستان خود وداع كن. به راستی، كسانی را كه دیدار كردم و همنشین شدم، همگی [اینك] در [دل] قبرها خاك گشته اند.
[ صفحه 265]
و فرمود:ای لذت بران دنیای گذرا و فانی! اقامت در سایه ی نابودشدنی [دنیا]، نادانی است.
و نیز فرمود:یك قطعه از نان ناچیز سیرم می كند، و یك نوشیدن از آب زلال سیرابم می سازد، و یك تكه ی كهنه از لباس نازك، پوشاكم در زندگی می شود و چون مردم [و برای كفنم] بس بود، كفایتم می كند. [2] .
[74]-310- و نیز ابن شهرآشوب می گوید:حسن بن علی علیه السلام فرمود:
اگر از اندوه تو نمردم، حقا كه مشتاق مرگ شدم. [3] .
خداوند متعال زنجیرهای آتشین را از ناتوانی خود به گردن دوزخیان نیفكند، بلكه تا چون شعله های آنان خاموش شد، آنان را در قعر دوزخ ته نشین كند. سپس از هوش رفت و چون به هوش آمد، فرمود:ای فرزند آدم! نفس خود را دریاب! كه آن، یكی بیش نیست؛ اگر نجات یابد، رستگار شده ای و اگر هلاك شود، رستگاری دیگران تو را سود ندهد. [1] .
[73]-309- ابن شهرآشوب می گوید:این اشعار از حسن بن علی علیه السلام است:
ناخالصی [و ناگواری] ایام را رها كن [و غم مخور]، كه خالصی [و گوارایی] آن نیز عهده دار روزهای شادی گذرا و فناپذیر است، و چگونه روزگار فریب دهد كسی را كه میان او و شب ها [ی رنج و مرگ] تجربه های قطعی وجود دارد؟!
و فرمود:
بگو به كسی كه در سرای ناپایدار اقامت دارد، زمان كوچ كردن [و سفر آخرت] فرارسید، با دوستان خود وداع كن. به راستی، كسانی را كه دیدار كردم و همنشین شدم، همگی [اینك] در [دل] قبرها خاك گشته اند.
[ صفحه 265]
و فرمود:ای لذت بران دنیای گذرا و فانی! اقامت در سایه ی نابودشدنی [دنیا]، نادانی است.
و نیز فرمود:یك قطعه از نان ناچیز سیرم می كند، و یك نوشیدن از آب زلال سیرابم می سازد، و یك تكه ی كهنه از لباس نازك، پوشاكم در زندگی می شود و چون مردم [و برای كفنم] بس بود، كفایتم می كند. [2] .
[74]-310- و نیز ابن شهرآشوب می گوید:حسن بن علی علیه السلام فرمود:
اگر از اندوه تو نمردم، حقا كه مشتاق مرگ شدم. [3] .
[1] ارشاد القلوب:36.
[2] المناقب 15:4.
[3] المناقب 45:4.